اليك يا من احبها قلبى ابرق شموع الامل فى زمن

الظلم والظلام

فى زمن زادت فيه القلوب الملونه بالوان ممزوجه بالحقد والكراهيه

فى زمن باتت القلوب الجريحه فى ذكرى المرار
تتجرع الاام فى كؤوس محبيها


حتى جف اللعاب فى فم الحزين و

وذاقت الكلامات لتكون سهم سام يصيب ناطقها

اليك يا من احب قلبى
اليك يا ابتسامة حبى الظائعه وسط حدود الزمن
اليك يا من وهبتها روحى --لا تغضبى

فصدقينى ان ملك لكى وان لم يكن جسدى

فروحى التى وهبتك كل احساسها واحلامها

وان دمى قلبى من كثر الفراق والبعد
فغدا انا لكى ----

وهبتك روحى رغم سجنها فى حصار جائر

وهبتك قلبى للتتحكمى بما فظل منه بعد الجراح

ان اردت ان تتركينى فاتركينى

عسى ان تتركنى الحياة للموت وترحينى
ولكن ؟؟؟ 000

فلتعلمى لو وقفت نبضات قلبى لم تقف الا باسمك

ولو دمى جرح قلبى لا يدمى الا بك

لا تحزنى ولا تتعجبى لو كنت انت
ابتسامتى
دمعتى
فرحتى
همى
جراحى وفكرى
لا تعجبى لو قلت لك انك انت

التى افكر بعقلها واحب بقلبها
واحس باحساسها
لا تعجبى فانت انا بكل وجودى وصمودى

اليك ابعث بسمتى وسط الدموع
اليك ابرق فرحتى من وسط الهموم

اليك اهب روحى من وسط اشلاء قلبى المتناثر
فى سط ظلام الحقد ولكراهيه
ولكن لو تركتنى

لا تبلى اهتمام لموتى

لا تبلى اهتمام لاشلائى

لصرخات قلبى لدموع عينى

لا اهات روحى وانين قلبى الجريح

ولكن اذكورينى عندما تزورو المقابر
اذكرينى عندما تواسون قلب جرحه غائر
ولا تنسى كلماتى وبسماتى وهمساتى

وعلمى ان روحى تحوم حولك

لا تحزنى حبيبتى لا تحزنى
[center]